Çocuklar, yaşadıkları ortamın kurallarını anlamak isterler. Kendilerinden ne beklendiğini, kontrolün kimde olduğunu, ne kadar ileri gidebileceklerini ve fazla ileri gittiklerinde neler olacağını bilmek isterler. Kuralları, ne yapıp yapamayacağını bilen çocuk sınırları zorlamaya gerek duymaz ve kaygı düzeyi azalır. Pozitif disiplin anlayışıyla, çocuğun ihtiyaçlarına uygun koyulan kurallar, aslında çocuğun hayatını kolaylaştırır. Ancak çoğumuz için “disiplin” kavramı birçok olumsuzlukla bağdaştırılmıştır. Disiplini itaat, emir vermek, ceza, dayak, sertlik, kontrol gibi kavramlarla eşdeğer görürüz. Çocuklarımıza pozitif disiplin anlayışıyla sınır koymak için, ilk olarak zihnimizdeki disiplin algısını değiştirmemiz gerekir.
Disiplin aslında öğrenmek anlamına gelir. Ancak birçoğumuz geleneksel/otoriter tutumlarla büyüdüğümüzden, disiplin algımız genellikle olumsuzdur. Çocuklara karşı demokratik bir tutum sergilememiz gerekir.
Bu tutumda,
- Hem özgürlük hem düzen,
- Sınırlı seçim hakkı,
- Çocuğa ve diğer bireylere saygı gösteren sınırlar içinde seçim yapma,
- Sorunların çözümüne çocuğu da dahil etme,
- Yanlışlar karşısında tatlı sert bir tutum hakimdir Pozitif disiplin,
- Ceza içermeyen,
- Beyin gelişimini destekleyen,
- Ebeveyn-çocuk ilişkisine odaklanan,
- Saygıyı koruduğumuz,
- Koşulsuz sevginin ön planda olduğu,
- Çocuğun özsaygısını zedelemeyen,
- Özgüvene katkı sağlayan,
- Problem çözme becerilerini geliştiren kalıcı bir öğretim şeklidir.
Bu sayede çocuklarda uzun vadede olumlu dönüt alınabilir.
Okul Öncesi Öğretmeni
